Νώι σι Λίμπα ανόστ(ρ)ε

Ποιο ή τι είναι το Ιδίωμα των Αρειμένιων Βλάχων;

   Η γλώσσα των Αρειμενίων Βλάχων ή Αρωμούνων είναι ένα πανάρχαιο ελληνικό γλωσσικό ιδίωμα, η συγγένειά του οποίου με την Ελληνική Γλώσσα είναι και πανάρχαια και κοντινή – αυτή του τέκνου προς την μητέρα-, οι δε ρίζες του δεν είναι άλλες από αυτές του μητρικού δέντρου, τουτέστι της πρωτογενούς Ελληνικής γλώσσας.

Γλωσσικά και ιδιώματα υπάρχουν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου και, ως εκ τούτου, ανιχνεύονται και στα κράτη της Ευρώπης. Πρόκειται για γλωσσικά ιδιώματα τα οποία είναι παράγωγα μιας αρχικής/αρχαϊκής γλώσσας, που γέννησε η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Ιερή Άπειρος-Ήπειρος Γη.

Υπάρχουν πολλές αποφάνσεις από γλωσσολόγους-ερευνητές που το αποδεικνύουν αυτό στα βιβλία τους. Θα αναφέρω μερικούς:

Τον Μητροπολίτη Παραμυθίας Αθηναγόρα Ελευθερίου στα πολλά βιβλία του (Εκδόσεις ΕΛΕΥΣΙΣ, email: pangalis@hol.gr).

Τον Ιάκωβο Θωμόπουλς στο βιβλίο του «ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ», τόμ. 1 και 2, εκδόσεις Γ. Γέρου.

Τον Εβραίο Γιόζεφ Γιαχούντα στο βιβλίο του «Hebrew is Greek».

Την Καραβά-Γαλάνη Μαρίνα, Φιλόλογο Λυκειάρχη, Ερευνήτρια της Ελληνικής Γλώσσας στα βιβλία της «Η δύναμη της Πρωτογενούς Ελληνικής Γλώσσας», «Η Ελληνική Γλώσσα μητέρα των γλωσσών τον κόσμου».

Κάποτε, πριν χιλιετίες, στο βάθος του χρόνου, αυτή η παλαιά Ευρώπη λεγόταν Αρεία Γη, Χώρα των Αρείων ανθρώπων, εξ ου και ο χαρακτηρισμός Αρειμένιοι. Ερείπια του κατεστραμμένου Ναού του Αρείου Διός υπάρχουν ακόμα στην ευρύτερη περιοχή των Ιωαννίνων.

[ρεως, ον (ὡσ. -α, -ον), ίων. Άρήϊος, η, ον (Άρης)· πολεμοχαρής, πολεμικός, φιλοπόλεμος (κυρ. ὁ άνθρωπος τοῦ ‘Άρεως, ὁ άφιερωμένος εἰς τόν Ἂρην), λατ. Mavortius· συγκρ. ἀρειότερος, α, ον = ἀρείων.

ρειος πάγος, ὁ· ὁ λόφος (πάγος) τοῦ ρεως, ἒναντι τῆς Ακροπόλεως πρός δυσμάς. Ἐνταύθα συνεδρίαζε τό ἀνώτατον ἐν Ἀθήναις ὁμώνυμον διακστήριον (ὁ ρειος Πάγος), ἀσχολούμενον κυρίως μέ φονικάς δίκας.

ρείτολμος, ον (ρης+τόλμα)· ὁ πλήρης τόλμης τοῦ  Ἂρεως, ὁ τολμηρός εἰς τόν πόλεμον.

ρειμανής, ές, καί ἀρει-μάνιος, ον (ἄρης+μαίνομαι)· ὁ πλήρης πολεμικού μένους, πολεμοχαρής.]

Αξίζει να αναφέρω ότι στην Μητροπολιτική Ελλάδα κατά την Κλασική εποχή γράφανε με 20 τουλάχιστον αλφάβητα, όλα παραγόμενα από το ίδιο πρωτογενές αλφάβητο, και μιλούσαν πάνω από 98 διαφορετικές διαλέκτους και ιδιώματα.

Εντυπωσιακό είναι ότι πανάρχαια αρχαϊκά κείμενα έχουν γραφεί με δύο τρόπους γραφής, που ονομάζονται βουστροφηδόν και ελικοειδής. Μια λέξη που διαβάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο αυτοαναλύεται και αυτοαποκαλύπτεται, αποκαλύπτει την αλήθεια της δικής της σημασιολογίας της αλλά και αυτής των παραγώγων της.

Μ’ αυτόν τον τρόπο διαβάζοντας και προσεγγίζοντας τις λέξεις του ιδιώματος των Αρειμενίων Βλάχων αποκαλύπτεται η ελληνική πρωτογλώσσα, δηλώνοντας ουσιαστικές έννοιες τις πρωτοδομής του ανθρώπινου λόγου.

Περισσότερες πληροφορίες στη τρίτομη ερευνητική εργασία μου επί του γλωσσικού ιδιώματος των Αρειμενίων Βλάχων, στο «Email:  areimenios@googlegmail.com ». [….]