Νιπότου αλ Πάππου* – Εγγονέ του Παππού (5.32)
Τραγούδι: Λάκης Χαλκιάς – Ευανθία Κρητικού
Νιπόιου Αλ Πάππου
Αρά ουν’όρε
ούν’ Πάππ- Αούς
Σι άλ νιπότου γ’ τζιτσιά σ’νού αγκρισιάστε
Κέντου σι φάκε, ελ μάρι, μάρι μπουρπάτου
Σ’ άφλε σ’ για ντι ανόστε ούνε μβιάστε
Νιπότου αλ Πάππου, νιπότου αλ Λέλου
Κάϊ έστ τίνι, τράμπε σόρε,
σόρε Ντουμουτζέλου
Νιπότου αλί Ντάντι, σέντζι ντί λα Μαία
Φιτσιόρου αλ Τάπι, μίντια ‘λι Νάϊα
Έϊσς πι μούντι, ντζιάνε πι μιγιάου
Μπάνα αλ Πάππου,
έστι μπάνα ατάου
Πάππου αλ νιπότου
ιγ’ τζιτσιά κ’ούν ντόρ
Μπάκε του μίντι αΐστου,
Αΐστου ντι σμπουόρ,
Νιπότου κ’ όκιε μάρι,
μουτρά σι ασκουλτιά.
Πάππου σι Ντάντα
ρουτσέϊν ιγ’ντιντιά
Νιπότου αλ Πάππου,
νιπότου αλ Λέλου
Κάί έστ τίνι, τράμπε σόρε,
σόρε Τουμουτζέλου
Νόϊ ιχίμ Αρειμέϊν,
σ’ νού Αγκρισέιστ
Όμοιϊν αλ Ντουμουτζέλου,
ντι σόι βρούτε έϊστ
Σι ιχίμοι) ρεσπεντίτς
ντιτούτι πέϊρτς
Αρειμέϊιν ντι του Ελλάδε
σ’ νού αγκιρσέιστ!
***************************
Ο Εγγονός του Ποππού
Ήταν μια φορά ένας παππούς, κι έλεγε στον εγγονό του,
όταν μεγαλώσει να πάρει νύφη κόρη δικιά μας.
Εγγονέ του παππού, ρώτα τον Ήλιο,
τον μεγαλοδύναμο θεό, ποιος είσαι.
Εγγόνι της Γιαγιάς αίμα της Μάϊας,
αγόρι του Πατέρα, καρδιά της Αθηνάϊας.
Βγες στο βουνό, ψηλά στην κορυφή.
Η ζωή του Παππού είναι η δικιά σου Ζωή.
Ο παππούς έλεγε στον εγγονό του μ’ έναν πόνο:
Βάλε καλά στο μυαλό σου αυτά τα λόγια.
Να μην το ξεχάσεις, είμαστε Αρειμένιοι,
άνθρωποι του Θεού Ελχανού, από γένος αγαπητό
και είμαστε διεσπαρμένοι προς κάθε μεριά.
Αρειμένιοι “Ελληνες. Να μην το ξεχάσεις
Ο εγγονός τον κοίταζε με μάτια ορθάνοιχτα
κι ο παππούς με τη γιαγιά του έδιναν ευχές.