Από το βιβλίο, (Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – ΚΑΡΑΒΑ-ΓΑΛΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ – ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΛΥΚΕΙΑΡΧΗΣ – ΕΡΕΥΝΗΤΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΏΣΣΕΣ) – σελ. 17
Γιά διευκόλυνση, παρατίθεται ἓνας συνοπτικός πίνακας τῶν διαφόρων μεταβολῶν τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων τῶν διαλέκτων.
Α, α = α, ε, ο, η, υ, ω, α ι, ευ.
Β, β = γ, δ, ζ, κ, λ, μ, π, τ, φ, χ, ψ. – Ρ, G, Κ (Qu), F στίς ξένες γλῶσσες.
Γ, γ = γ, δ, κ, λ, μ, ν, π, ρ, σ, τ, φ, χ.
Δ, δ = δ, β, γ, ζ, θ, κ, λ, μ, ν, ρ, π, σ, s, τ, φ. – Δ, Τ, Ζ, Σ στίς ξένες γλῶσσες.
Ε, ε = ε, α, η, ι, ο, υ, ω, ει, α ι, ευ. Ζ, ζ= σδ, στ, δ, β, γ, σ, ς, δδ. F, f= β, υ, δ, μ. – (V, Β, F). Η, η = α, ε, ι, ο, υ, ω.
Στις Ἰνδοευρωπαϊκές γλῶσσες. Η = ς, σ, κ, χ.
Θ, θ = δ, κ, μ, σ, ς, τ, φ. – (DH, D, Τ, G) στίς ξένες γλῶσσες.
Ι, ι = ε, η, ο, υ, ου, ει, οι.
J, j = ι, λι= λλ, κι= ττ, σσ, τι, θι=σσ, gi, γι, di, δι= ζ, σδ, δ.
Κ, κ = β, γ, ζ, θ, κ, λ, μ, ν, π, ρ, σ, φ, τ, χ, (C (Κ), Q, ΚΗ, S, Η, G στις ξένες γλῶσσες.
Q, q = ὡς κ μέ τίς πολυφωνικές του διαφορές.
Λ, λ = γ, δ, μ, ν, ρ, σ, ς. – (L= R) στίς ξένες γλῶσσες.
Μ, μ = β, ν, δ, θ, π, ρ, σ, τ, φ, χ.
Ν, ν = β, γ, δ, κ, μ, ρ, λ, ς, σ. – (D) στίς ξένες γλῶσσες.
Ξ, ξ = σκ, σχ, κ, σ, σσ. – (KSH), HS, (CHS) στίς ξένες γλῶσσες.
Ο, ο = α, ε, η, ι, ο, υ, ω, ου, οι ,ευ.
Π, π = β, γ, δ, κ, μ, σ, τ, φ, χ. – (WH (Ρ, PH, F) Κ, C, QU, HV, Κ AS) στίς ξένες γλῶσσες.
Ρ = ρ, γ, δ, λ, μ, ν, σ, ς. – (R= L) στίς ξένες γλῶσσες.
Σ, σ = β, γ, δ, ζ, σ (σσ=θ), κ, λ, μ, ν,ξ , π, ρ, τ, χ, ψ. (W, Ζ, C) στις ξένες γλώσσες.
Τ, τ = δ, θ, κ, π, σ, ττ= σσ. – (Τ, ΤΗ, D) στίς ξένες γλῶσσες.
Υ, υ = α, ε, ι, ο, ει, ευ, ου, – (υ= ν)= β στίς ξένες γλῶσσες.
Φ, φ = β, γ, δ, θ, κ, μ, π, τ, χ. – (ΡΗ) στις ξένες γλώσσες.
Χ, χ = β, γ, θ, κ, μ, π, σ, ς, τ, χ, φ, g, σ, π. – (GH, Η, NG, G, CK) στις ξένες γλῶσσες.
Ψ, ψ = πσ, σσ, σ, σφ, ξ, τ.
Ω, ω = οο, α, η, ο, υ, ου.
Από το βιβλίο (ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ – ἘΝ ΒΟΥ’ΔΑ. 1796 – 1797)
