ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ενασχόλησή μου με την έρευνα για το μητρικό γλωσσικό ιδίωμα των Αρειμενίων Βλάχων ξεκίνησε την άνοιξη του 1980, όπου τότε νεαρός μετανάστης στην Γερμανία είχα την τύχη να γνωρίσω Γερμανό Δάσκαλο του Ελληνικού Πολιτισμού, ο οποίος με μύησε στον Ελληνικό Πολιτισμό. Μέχρι τότε – δεν θα μπορούσα και να το φανταστώ – ότι αυτή η γνωριμία θα μου έδινε το έναυσμα να ασχοληθώ με την μελέτη του Ελληνικού Πολιτισμού και μάλιστα του Αρχαιοελληνικού, σε ολόκληρη την μετέπειτα ζωή μου.
Ειδικότερα για το γλωσσικό μητρικό μου ιδίωμα, μου κέντρισε το ενδιαφέρον και μου εμφύτεψε την ιδέα ότι πηγάζει κατευθείαν από τον πανάρχαιο Ελληνικό πολιτισμό.
Ακολουθώντας τις συμβουλές του φωτισμένου Δασκάλου…, ότι «αφού γνωρίζεις και μιλάς το ιδίωμα τότε μόνος σου θα ανακαλύψεις την αλήθεια», κατευθύνθηκα στον επί δεκαετίες δρόμο της αναζήτησής της… «Ψάξε – ψάξε η προτροπή του, φέρεις το ιδίωμα και θα τα καταφέρεις, ψάξε στην Ελλάδα να βρεις κάποιον καθηγητή ή καθηγήτρια που θα μπορέσει να σε βοηθήσει…» Παράλληλα με προέτρεψε να μελετήσω βιβλία για την γλώσσα και κυρίως λεξικά της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Σαράντα ολόκληρα χρόνια συλλογής, έρευνας και μελέτης σε γλωσσολογικά βιβλία, κυρίως στα λεξικά της «Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης – Ιωάννου Σταματάκου», «Λεξικό Ελληνικής Γλώσσας – Liddell & Scott », και «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ – ΗΣΥΧΙΟΣ ΛΕΞΙΚΟΝ» και άλλα, συγκέντρωσα αρκετά στοιχεία με λέξεις του ιδιώματος που έχουν άμεση σχέση με την αρχαία Ελληνική γλώσσα. Μάταιη όμως η προσπάθεια μου να βρω κάποιον «ειδικό» γνώστη στην Ελλάδα σχετικό με τους Βλάχους και την γλώσσα τους… Ακόμη πιο μάταιη η προσπάθεια μου με την « Ένωση Βλάχων Επιστημόνων».
Μελετώντας τα λεξικά εμβάθυνα στην ρίζα των λέξεων του μητρικού μου ιδιώματος και από την σημαδιακή άνοιξη του 1980 μέχρι τώρα δεν έχω σταματήσει την έρευνα, αναβαπτισμένος στο φως της γνώσεως των προπατόρων Ελλήνων. Ευτυχώς το έτος 1999 σε επίσκεψή μου στον κ. Ραδάμανθη Αναστασάκη, στην οδό Στουρνάρη 57 στο «ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ», αφού του έδειξα την έως τότε εργασία μου των λέξεων του ιδιώματος των Αρειμενίων Βλάχων, μου υπέδειξε την αείμνηστη εκλεκτή και μοναδική Ελληνίδα κυρία Καραβά – Γαλάνη Μαρίνα, φιλόλογο λυκειάρχη στον Πειραιά, ερευνήτρια της Ελληνικής γλώσσας. Έτσι επί ένδεκα χρόνια συνεργάστηκα και φοίτησα κοντά της, σε αμέτρητες επισκέψεις μου από την Γερμανία (λεπτομέρειες σχετικές αναφέρω στον Α’ Τόμο και στον Β΄ Τόμο της εργασίας μου).
Και ήρθε μια άλλη άνοιξη, η άνοιξη της χρονιάς του 2019, με την ανακάλυψη των δύο βιβλίων «ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ – ΕΝ ΒΟΥΔΑ. Ἐν τῇ Βασιλικῇ Τυπογραφίᾳ τῆς κατ’ Οὐγγαρίαν Ἀκαδημίας. 1796 και 1797», όπου αισθάνθηκα μια δυνατή χαρά και λύπη, «χαρμολύπη», δυσκολευόμενος πως αλλιώς να την περιγράψω… Χαρά γιατί επιτέλους βρήκα ένα ανεκτίμητο θησαυρό γνώσης και λύπη γιατί έπρεπε με τόσο κόπο μόνος μου να τον ανακαλύψω, εγώ ένας «αγράμματος», και γιατί βρέθηκε εκτός Ελλάδος…
Επιτρέψτε μου να αναφέρω από το βιβλίο «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» της ΚΑΡΑΒΑ – ΓΑΛΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑΣ, απόσπασμα από τον πρόλογό της, που με εκφράζει βαθύτατα.
Παράλληλα παρατίθεται συνοπτικός πίνακας των διαφόρων μεταβολών των ελληνικών γραμμάτων των διαλέκτων, προκειμένου να συγκριθεί με τον πίνακα από το δίτομο έργο «ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ – Ἐν ΒΟΥΔΑ. Ἐν τῇ Βασιλικῇ Τυπογραφία τῆς κατ΄ Οὐγκαρίαν Ἀκαδημίας 1796, 1797.
Αλλά και με τον δικό μας Πίνακα Μεταβολών των Γραμμάτων στον Βιβλίο Τόμο Β’ . «Αρχέγονη Ελληνική Πρωτολαλιά – Γλώσσα Διάλεκτοι – Ιδιώματα – ΝΩΙ ΑΡΕΙΜΕΝΙΪΕ – Σι Λίμπα Ανόστε» στην σελ΄. 700 – 709.
Επίσης Στην σελ. 8, στο βιβλίο, «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ», η ΚΑΡΑΒΑ – ΓΑΛΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ αναφέρει: «Πρόλογος – Οἱ εἰδικοί λέγουν πώς ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶναι ἀπό τίς πλουσιότερες γλῶσσες τοῦ κόσμου γιά τήν πλούσια ἐκφραστικότητα της, καθώς καί γιά τή μεγάλη παραγωγική της δύναμη.
Ἐμεῖς θά μιλήσουμε γιά κάτι καινούργιο πού ἒχει ἀποκαλυφθεῖ. Θά ἀποκαλύψουμε πώς ἡ δύναμη τῆς ἑλληνικῆς γλῶσσας ὀφείλεται στή δομή τῆς λέξης πού ἀποτελεῖ τό σκελετό της καί πῶς θά διαβασθοῦν αὐτά τά γράμματα, ἀπό τά ὁποία ἀποτελεῖται, σύμφωνα μέ μιά καινούργια ἀνάγνωση αὐτῶν τῶν γραμμάτων μέ πολυπροφορά, ἡ ὁποία ἀποκαλύφθηκε ἀπό τίς διαφορές, πού ἒχουν οἱ ἑλληνικές διάλεκτοι μεταξύ τους, ἀπό τήν ποικιλία τῶν συνωνύμων, καθώς καί ἀπό τίς ρίζες ἑλληνικῶν καί ξένων λέξεων. Αὐτόν τόν τρόπο ἀνάγνωσης φαίνεται πώς εἶχε ἡ πρωτογενής μας γλῶσσα γιά νά ὑπάρχουν αὐτές οἱ πλούσιες συνωνυμίες πού ὁμοιάζουν κατά τό μάλλον ἤ ἧττον ὡς πρός τή σημασία τους οἱ λέξεις μεταξύ τους… Θά καταπλαγεῖτε καί θά προβληματισθεῖτε ἀπό τή δυναμική και ἀπό τή σοφία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας».
« Α, α = α, ε, ο, η, υ, ω, α ι, ευ.
Β, β = γ, δ, ζ, κ, λ, μ, π, τ, φ, χ, ψ. – Ρ, G, Κ (Qu), F στίς ξένες γλῶσσες.
Γ, γ = γ, δ, κ, λ, μ, ν, π, ρ, σ, τ, φ, χ.
Δ, δ = δ, β, γ, ζ, θ, κ, λ, μ, ν, ρ, π, σ, s, τ, φ. – Δ, Τ, Ζ, Σ στίς ξένες γλῶσσες.
Ε, ε= ε, α, η, ι, ο, υ, ω, ει, α ι, ευ. Ζ, ζ= σδ, στ, δ, β, γ, σ, ς, δδ. F, f= β, υ, δ, μ. – (V, Β, F). η= α, ε, ι, ο, υ, ω.
Στίς Ἰνδοευρωπαϊκές γλῶσσες. Η = ς, σ, κ, χ.
Θ, θ = δ, κ, μ, σ, ς, τ, φ. – (DH, D, Τ, G) στις ξένες γλώσσες.
Ι = ε, η, ο, υ, ου, ει, οι.
J, j = ι, λι = λλ, κι = ττ, σσ, τι, θι=σσ, gi, γι, di, δι= ζ, σδ, δ.
Κ, κ = β, γ, ζ, θ, κ, λ, μ, ν, π, ρ, σ, φ, τ, χ, (C (Κ), Q, ΚΗ, S, Η, G στις ξένες γλῶσσες.
Q, q = ὡς κ με τις πολυφωνικές του διαφορές.
Α, λ = γ, δ, μ, ν, ρ, σ, ς. – (L= R) στίς ξένες γλῶσσες.
Μ, μ = β, ν, δ, θ, π, ρ, σ, τ, φ, χ.
Ν, ν = β, γ, δ, κ, μ, ρ, λ, ς, σ. – (D) στίς ξένες γλῶσσες.
Ξ, ξ = σκ, οχ, κ, σ, σσ. – (KSH), HS, (CHS) στις ξένες γλώσσες.
Ο, ο = α, ε, η, ι, ο, υ, ω, ου, οι ,ευ.
Π, π = β, γ, δ, κ, μ, σ, τ, φ, χ. – (WH (Ρ, PH, F) Κ, C, QU, HV, KAS) στίς ξένες γλῶσσες.
Ρ = ρ, γ, δ, λ, μ, ν, σ, ς. – (R= L) στις ξένες γλώσσες.
Σ, σ = β, γ, δ, ζ, σ (σσ=θ), κ, λ, μ, ν,ξ , π, ρ, τ, χ, ψ. (W, Ζ, C) στίς ξένες γλῶσσες.
Τ,τ = δ, θ, κ, π, σ, ττ= σσ. – (Τ, ΤΗ, D) στίς ξένες γλῶσσες.
Υ,υ = α, ε, ι, ο, ει, ευ, ου, (υ= ν)= β στίς ξένες γλῶσσες.
Φ, φ = β, γ, δ, θ, κ, μ, π, τ, χ. – (ΡΗ) στις ξένες γλώσσες.
Χ, χ = β, γ, θ, κ, μ, π, σ, ς, τ, χ, φ, g, σ, π. – (GH, Η, NG, G, CK) στίς ξένες γλῶσσες.
Ψ, ψ = πσ, σσ, σ, σφ, ξ, τ.
Ω, ω = οο, α, η, ο, υ, ου. »
(Περισσότερα βλέπε στο βιβλίο «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» της Καραβά – Γαλάνη Μαρίνας).
Από θεία τύχη βρήκα το σπουδαίο αυτό δίτομο έργο για την Ελληνική γλώσσα «ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ – Εν ΒΟΥΔΑ. Ἐν τῆ Βασιλικῆ Τυπογραφία τῆς κατ΄ Οὐγκαρίας Ἀκαδημίας 1796, 1797», το οποίο γράφτηκε στο εξωτερικό από την Ακαδημία της Ουγγαρίας από Έλληνες της διασποράς, σε εποχή που η Ελλάδα ήταν ακόμα υπό την οθωμανική σκλαβιά.
1) Απεικ. ΒΙΒΛΙΟ Τόμο Α και Τόμο Β.
( ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ – ΕΝ ΒΟΥΔΑ – Ἐν τῇ Βασιλικῇ Τυπογραφίᾳ τῆς κατ’ Οὐγκαρίαν Ἀκαδημίας. 1796/1797 –
Απεικ.: Σελίδα Β I Β Λ Ι΄Ο Ν ζ’.
Περί Διαλέκτων, εἲτουν Γραμματική τῶν Διαλέκτων 313 – 314. […..]
Απεικ. Πίνακας θησαυρός γραμματικής σελ. 321 ΒΙΒΛΙΟΝ ζ – 45. – πίνακα μεταβολών των γραμμάτων) […..]
‘Όποιος επιθυμεί αυτό το Δίτομο κόσμημα ,,ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ των Ελληνικών Διαλέκτων’’, μπορεί να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας, και μπορούμε να του το προμηθεύσουμε, και να είναι σίγουρος ότι θα έχει ένα ανεπανάληπτο γλωσσολογικό ταξίδι στις σελίδες αυτής της εξαίρετης εργασίας «ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ των Ελληνικών Διαλέκτων» της Ελληνικής γλώσσας, από Έλληνες που μεγαλουργούσαν εκτός Ελλάδος, όταν η Ελλάδα ήταν σκλαβωμένη στους Οθωμανούς. Ως φαίνεται η μοίρα της Ελλάδος από πανάρχαιους χρόνους είναι να τροφοδοτεί με πνεύμα την Ανθρωπότητα, ανιδιοτελώς μέχρι σήμερα…!
Αριστέας Στέργιος Αρειμένιος Γραμμόζης